Jolanta Strażyc

Naturalne oleje tłoczone na zimno z pestek, nasion lub orzechów, odpowiednio dobrane, działają zbawiennie na przesuszoną skórę, przywracają jej sprężystość i gładkość. Kosmetolodzy twierdzą, że olejki odpowiednie są dla każdego typu cery, pod warunkiem, że będą one dopasowane do jej rodzaju.

Same oleje nie mają właściwości nawilżających, a – nazwijmy to – seminawilżające. Co to znaczy? Oznacza to, że w pewnym sensie zabezpieczają skórę przed utratą zgromadzonej w niej wilgoci, nie dodają jednak faktora nawilżenia, co robi np. kwas hialuronowy. (DOZ.PL)

Najczęstszym błędem jaki popełnia się podczas stosowania olejków jest kolejność ich nakładania. Mitem jest, żeby olejki nakładać pod krem. Olejki powinno się aplikować na krem, żeby najpierw mogły przeniknąć przez skórę czynniki nawilżające z kosmetyku. A olejek na ich powierzchni stworzy wówczas okluzję, która zapobiegnie odparowywaniu wody. Nakładając preparaty w odwrotnej kolejności, czyli najpierw olejek, stworzymy na skórze barierę przez którą składniki z kremu nie będą w stanie przenikać. (Wiola Kaniewska, kosmetolog)

Przemysł kosmetyczny dysponuje ponad setką różnych olejów roślinnych. Biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby każdej cery i mnogość produktów, może być trudno odpowiedzieć sobie na pytanie, który olej będzie najlepszy dla naszej skóry…

Wyróżnia się trzy rodzaje olejów do twarzy

oleje schnące (najlżejsze), szybko się wchłaniają, odpowiednie dla cery tłustej i trądzikowej

oleje półschnące (również lekkie), mogą być komedogenne czyli powodować powstawanie zaskórników

oleje nieschnące – ciężkie, odpowiednie dla osób starszych

Cera dojrzała bez skłonności do trądziku i cera sucha potrzebują większej okluzji, czyli zatrzymania wilgoci w naskórku. W tym przypadku najlepiej sprawdzają się oleje nieschnące i nieprzepuszczalne np.: olej makadamia, z awokado, kokosowy i oliwa z oliwek oraz olej arganowy

Olej arganowy zwany eliksirem młodości ma silne działanie przeciwzmarszczkowe, regenerujące i wygładzające. Z powodzeniem może zastąpić krem na noc. Chroni przed agresywnym działaniem słońca, wiatru i niskich temperatur. Znakomity na różne problemy skórne takie jak trądzik, egzema, poparzenia i pęknięcia. Pobudza komórki do odbudowy, przez co zapobiega powstawaniu blizn i przebarwień. Wzmacnia włosy i paznokcie. Idealny do kąpieli i masażu.

Olej arganowy otrzymywany jest z nasion drzewa arganowego występującego  w ekologicznie czystym środowisku, w południowo – zachodniej części Maroko. Tłoczony jest na zimno, tradycyjną metodą. Zawiera duże ilości bardzo ważnych dla ludzkiego organizmu nienasyconych kwasów tłuszczowych (80%) oraz witaminę E (dwa razy więcej niż oliwa z oliwek). Dobrze się wchłania i jest bardzo wydajny. Minusy: jak dla mnie ma niezbyt przyjemny zapach, który w miarę szybko się ulatnia. Można dodawać go do pachnących balsamów po kąpieli. Nie polecam stosowania codziennie na twarz może zatykać pory i powodować wypryski. Jak dla mnie nie zastąpi całkowicie kremu nawilżającego – moja skóra go potrzebuje, więc stosuję na zmianę. Trzeba uważać, żeby nie przesadzić z ilością. Wystarczy dosłownie odrobina. Jest dość drogi, ale wydajny.

Olej ze słodkich migdałów zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe oraz witaminy A, B1, B2, B6, D i E. Bardzo dobrze przyswajany przez skórę, wzmacnia jej lipidową barierę ochronną. Znakomicie nawilża, wygładza naskórek i łagodzi podrażnienia. Polecany do pielęgnacji i masażu twarzy. Idealny do pielęgnacji cery naczyniowej. Zapobiega powstawaniu oraz zmniejsza widoczność rozstępów. Szczególnie polecany w okresie ciąży lub w trakcie kuracji wyszczuplających. Polecany również  do codziennej pielęgnacji noworodków i dzieci. Łagodzi pieluszkowe zapalenie skóry, podrażnienia i odparzenia.

Olej ze słodkich migdałów najlepiej stosować na noc, na oczyszczoną i lekko zwilżoną skórę ciała lub twarzy, szyi i dekoltu. Przy cerach tłustych może być stosowany na cerę zwilżoną hydrolatem kwiatowym. Można go również stosować na zwilżone włosy (1 godzinę przed myciem) oraz do zabiegów: masaż twarzy i jako dodatek do przygotowania maseczek z glinek. Świetnie sprawdza się zastosowany pod maskę algową.

Olej ze słodkich migdałów jest popularnym składnikiem lotionów, mleczek i kremów. Jest delikatny i lekki. Nie pozostawia na skórze tłustej warstwy. Otręby migdałowe bywają też stosowane do mycia bardzo wrażliwej skóry.

Migdałowiec zakwita już w połowie lutego. Obfitość kwiatów powoduje, że w krajobrazie uśpionej przyrody widoczny jest z daleka. Przez wieki wierzono w jego tajemną moc. Zachwycał również urodą. Uprawia się go przeważnie dla jadalnych nasion zwanych migdałami.  Powszechnie znane pestki, służące między innymi do produkcji marcepanów, są wyciskane z twardej skorupy i to właśnie z nich, z pierwszego tłocznia na zimno pozyskiwany jest olej kosmetyczny. Rozróżnia się 2 odmiany migdałowca: słodką i gorzką. Olej kosmetyczny pozyskiwany jest z odmiany słodkiej.

Czytałam: 

Olejek do twarzy – jaki jest najlepszy? TOP 5 produktów

Jak wybrać najlepsze oleje do twarzy?

Kawa to jeden z najpopularniejszych napojów na świecie, który zdobył ogromną popularność dzięki swojemu aromatowi, smakowi i właściwościom pobudzającym. Kultura picia kawy ma długą historię, a sama kawa pochodzi z regionów tropikalnych, przede wszystkim z Etiopii, choć obecnie uprawiana jest w wielu krajach. Kawa powstaje z nasion kawowca, które po przetworzeniu (między innymi paleniu) wykorzystywane są do parzenia napoju.

Istnieje wiele sposobów jej przygotowania, od tradycyjnej kawy parzonej, przez espresso, aż po bardziej zaawansowane metody, jak aeropress czy dripper. Stosowana w kulturach na całym świecie, z różnorodnymi rytuałami i tradycjami picia. Dla niektórych kawa to sposób na rozpoczęcie dnia, dla innych – moment relaksu. Może być serwowana na wiele sposobów: czarna, z mlekiem, z cukrem, czy w wersji mrożonej.

Kawa ma również swoje miejsce w gastronomii, często wykorzystywana jest w deserach, jak tiramisu, czy w połączeniu z czekoladą. Współczesna kultura kawowa rozwija się dynamicznie, a kawiarnie stają się popularnymi miejscami spotkań i pracy.

Historia kawy jest fascynująca i bardzo odległa:

Początki w Etiopii – Według legendy, kawa została odkryta w IX wieku w Etiopii przez pasterza o imieniu Kaldi. Zauważył on, że jego kozy stają się bardziej energiczne po zjedzeniu czerwonych owoców z pewnej rośliny. Owoce te były nasionami kawowca, które później stały się podstawą napoju.

Rozprzestrzenianie się na Bliskim Wschodzie – W XV wieku kawa dotarła do Jemen, gdzie zaczęto ją uprawiać i parzyć. Kultura picia kawy rozwinęła się w krajach arabskich, a kawa stała się popularna wśród muzułmanów, którzy nie mogli spożywać alkoholu.

Powstanie kawiarni w Istambule – W XVI wieku kawa trafiła do Turcji, gdzie powstały pierwsze kawiarnie. Były one miejscem spotkań intelektualistów i artystów, a kawa stała się integralną częścią kultury tureckiej.

Europa i kolonializm – W XVII wieku kawa dotarła do Europy, początkowo w Amsterdamie i Wenecji. Wkrótce kawiarnie zaczęły powstawać w całej Europie. Ze względu na dużą popularność kawy, europejskie mocarstwa zaczęły uprawiać ją w swoich koloniach, szczególnie w Ameryce Południowej i na Karaibach.

Rewolucja przemysłowa i masowa produkcja – W XIX wieku wynalezienie maszyn do parzenia kawy oraz rozwój przemysłu sprawiły, że kawa stała się dostępna na masową skalę. Pojawiły się różne marki i smaki kawy, co sprawiło, że stała się jednym z najpopularniejszych napojów na świecie.

Dziś kawa jest jednym z najczęściej spożywanych napojów na świecie, a jej kultura ma miliony miłośników na całym globie.

Kawa, jak wiele innych napojów, ma zarówno swoje korzyści, jak i potencjalne wady. W zależności od indywidualnych potrzeb i stanu zdrowia, może być zdrowa lub niezdrowa. Oto kilka aspektów:

Korzyści zdrowotne:

Źródło antyoksydantów – Kawa jest bogata w antyoksydanty, które pomagają w walce z wolnymi rodnikami i mogą wspierać zdrowie komórek.

Poprawa koncentracji – Kofeina w kawie może poprawić czujność, koncentrację oraz pamięć krótkotrwałą.

Zmniejsza ryzyko chorób – Regularne picie kawy ponoć może zmniejszać ryzyko niektórych chorób, takich jak choroba Parkinsona oraz cukrzyca typu 2.

Poprawa nastroju – Kawa może pomóc w poprawie samopoczucia, dzięki wpływowi kofeiny na produkcję neuroprzekaźników, takich jak serotonina.

Wady i potencjalne zagrożenia:

Problemy ze snem – Kofeina może utrudniać zasypianie, jeśli kawa jest pita zbyt późno w ciągu dnia.

Uzależnienie od kofeiny – Regularne picie dużych ilości kawy może prowadzić do uzależnienia od kofeiny, co wiąże się z objawami odstawienia, takimi jak bóle głowy czy zmęczenie.

Problemy żołądkowe – Kawa może podrażniać błonę śluzową żołądka, co może prowadzić do zgagi lub refluksu.

Zwiększenie ciśnienia krwi – U niektórych osób kawa może powodować chwilowy wzrost ciśnienia krwi.

Podsumowanie:

Kawa w umiarkowanych ilościach jest uważana za bezpieczną i może mieć korzyści zdrowotne. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na własne ciało i reakcje na kofeinę. Dla osób z problemami zdrowotnymi, takimi jak nadciśnienie czy choroby żołądka, kawa może być mniej korzystna.

Rośliny doniczkowe w domu to nie tylko ozdoba, ale także sposób na poprawę jakości powietrza i stworzenie przyjemnej atmosfery.  Oto lista roślin, które są zdrowe i polecane do domu:

Skrzydłokwiat (Spathiphyllum) to roślina, która oczyszcza powietrze z toksyn, takich jak formaldehyd, benzen czy trójchloroetylen. Dodatkowo jej obecność może zwiększyć wilgotność powietrza, co jest korzystne dla zdrowia układu oddechowego i może poprawić jakość snu, szczególnie w sezonie grzewczym. To jedna z najlepszych roślin do oczyszczania powietrza w sypialni. Skrzydłokwiat może być również niebezpieczny, szczególnie dla dzieci i zwierząt domowych. Zawiera szczawiany wapnia, które mogą powodować podrażnienia skóry, jamy ustnej, gardła i układu pokarmowego. Objawy zatrucia to ból i pieczenie w ustach, obrzęk języka, trudności w połykaniu, a czasami wymioty i bóle brzucha. Dlatego warto trzymać go w miejscach niedostępnych dla dzieci i zwierząt.

Aloe Vera (Aloes zwyczajny) jest znany z właściwości leczniczych, szczególnie w leczeniu oparzeń i podrażnień skóry. Roślina ta również poprawia jakość powietrza, usuwając toksyny. Warto mieć ją w domu, szczególnie w kuchni, gdzie można ją wykorzystać do różnych domowych zabiegów. Dodatkowo, aloes jest rośliną, która nie wymaga częstego podlewania i jest łatwa w pielęgnacji.

Fikus (Ficus elastica) jest rośliną, która skutecznie oczyszcza powietrze z formaldehydu, benzenów i innych zanieczyszczeń. Jego obecność w pomieszczeniu działa uspokajająco, co może pozytywnie wpłynąć na zdrowie psychiczne. Fikus lubi dużo światła, ale nie toleruje bezpośredniego nasłonecznienia, co sprawia, że jest idealny do sypialni o średnim oświetleniu.

Zamiokulkas (Zamioculcas zamiifolia) to roślina, która nie tylko jest łatwa w pielęgnacji, ale także dobrze oczyszcza powietrze, usuwając takie zanieczyszczenia jak benzen czy toluen. Jest również bardzo odporny na trudne warunki, co sprawia, że jest idealny do mieszkań o małej ilości naturalnego światła.

Sansewieria (Wężownica), zwana także „językiem teściowej”, jest znana ze swoich właściwości oczyszczających powietrze, zwłaszcza z formaldehydu i benzenów. Co ciekawe, ta roślina w nocy produkuje tlen, co może poprawić jakość snu, dlatego warto postawić ją w sypialni. Jest bardzo łatwa w pielęgnacji i toleruje różne warunki oświetleniowe.

Chlorophytum (Pająk) to roślina, która skutecznie usuwa z powietrza formaldehyd i ksylen. Dzięki swojej zdolności do oczyszczania powietrza jest szczególnie polecana w kuchni i biurach, gdzie mogą występować różne toksyny. Chlorophytum, to również świetna roślina do oczyszczania powietrza w sypialni. Nawilża powietrze, co jest korzystne, zwłaszcza w sezonie zimowym, kiedy powietrze w pomieszczeniach jest suche. Jest to roślina bardzo łatwa w uprawie.

Monstera, z jej dużymi liśćmi, nie tylko stanowi dekorację, ale również pomaga w oczyszczaniu powietrza. Pomaga usunąć toksyny, takie jak benzen, formaldehyd czy trójchloroetylen. Monstera jest również doskonałym nawilżaczem powietrza. Choć wytwarza tlen, nadmiar wilgoci w powietrzu może sprzyjać rozwojowi pleśni, co nie jest korzystne dla zdrowia, zwłaszcza dla alergików.

Łaskotki (Areka palmowa) nie tylko ozdabia przestrzeń, ale także poprawia wilgotność powietrza, co jest korzystne dla skóry i układu oddechowego. Areka palmowa jest szczególnie polecana do sypialni i biur, ponieważ pomaga w walce z suchym powietrzem w sezonie grzewczym.

Jasnotka (Lavandula) to roślina o działaniu uspokajającym i relaksującym. Dzięki swojemu zapachowi pomaga redukować stres i poprawia jakość snu. Jest także naturalnym repelentem na komary, co czyni ją idealną rośliną do sypialni lub ogrodu.

Peperomia jest rośliną, która pomaga utrzymać zdrową wilgotność powietrza, co jest szczególnie korzystne w sezonie grzewczym, kiedy powietrze w pomieszczeniach staje się suche. Dodatkowo jej obecność może poprawić nastrój i wprowadzić atmosferę spokoju do pomieszczenia.

Dracena (Dracaena) jest rośliną, która skutecznie oczyszcza powietrze z toksyn, takich jak benzen, trójchloroetylen i formaldehyd. Dodatkowo wytwarza tlen w nocy, co może pozytywnie wpływać na jakość snu. Jest to roślina, która toleruje umiarkowane warunki oświetleniowe, idealna do sypialni.

Lavandula (Lawenda) jest znana ze swoich właściwości relaksujących i uspokajających. Oprócz poprawy jakości powietrza, jej zapach może pomóc w redukcji stresu, poprawie jakości snu i wprowadzeniu atmosfery spokoju do sypialni. Lawenda działa również jako naturalny repelent na komary, co sprawia, że jest doskonała do sypialni.

Areka palmowa (Dypsis lutescens) to roślina, która poprawia wilgotność powietrza w sypialni, co jest korzystne dla układu oddechowego. Pomaga również usunąć toksyny, takie jak toluen i ksylen. Areka jest rośliną, która wymaga nieco więcej światła, ale dobrze się rozwija w jasnych, przestronnych pomieszczeniach.

Philodendron to roślina, która skutecznie usuwa z powietrza toksyczne substancje, takie jak formaldehyd, benzen i ksylen. Jest to roślina łatwa w uprawie, która dobrze radzi sobie w warunkach o słabym oświetleniu, co czyni ją idealną do sypialni.

Pilea (Pilea peperomioides) to mała, łatwa w pielęgnacji roślina, która pomaga w oczyszczaniu powietrza z formaldehydu i innych zanieczyszczeń. Jej dekoracyjne, okrągłe liście mogą dodać uroku każdemu wnętrzu, a jej niewielkie rozmiary sprawiają, że jest idealna do mniejszych sypialni.

Rośliny uznawane za toksyczne i trujące

Chociaż rośliny doniczkowe mogą być wspaniałą ozdobą domu, istnieją także takie, które mogą być problematyczne, szczególnie w przypadku małych dzieci, zwierząt lub osób z alergiami. Oto kilka roślin, których warto unikać w domu:

Oleander (Nerium oleander) jest jedną z najbardziej toksycznych roślin, szczególnie niebezpieczną dla dzieci i zwierząt domowych. Spożycie jakiejkolwiek części tej rośliny może prowadzić do zatrucia, objawiającego się wymiotami, biegunką, a w skrajnych przypadkach nawet śmiercią. Zdecydowanie warto unikać tej rośliny w domu.

Bluszcz pospolity (Hedera helix). Choć bluszcz jest rośliną, która skutecznie oczyszcza powietrze, jego spożycie może prowadzić do zatrucia, zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Objawy zatrucia obejmują wymioty, biegunkę, bóle brzucha, a w skrajnych przypadkach – problemy z oddychaniem i zaburzenia rytmu serca. Bluszcz może również wywołać reakcje alergiczne lub podrażnienia skóry.

Dieffenbachia (Dieffenbachia) zawiera toksyczne substancje, które mogą powodować podrażnienia jamy ustnej, gardła i skóry. Spożycie nawet małej ilości jej liści może prowadzić do trudności w oddychaniu i obrzęków. Dlatego powinna być trzymana z dala od dzieci i zwierząt, a także z umiarem w pomieszczeniach, gdzie spędzamy noc.

Lilia (Lilium) jest toksyczna dla kotów, nawet jeśli te zjedzą małą ilość jej kwiatów lub liści. Spożycie lilii może prowadzić do uszkodzenia nerek u kotów, dlatego jeśli masz zwierzęta, ta roślina nie jest odpowiednia do Twojego domu.

Ruscus (Ruskus aculeatus) znany także jako „zielona róża”, zawiera toksyczne substancje, które mogą powodować podrażnienia jamy ustnej, gardła i przewodu pokarmowego, szczególnie u dzieci i zwierząt domowych.

Tysiąclecie (Philodendron) zawierają szczawiany wapnia, które mogą wywołać podrażnienia skóry, jamy ustnej, gardła i przewodu pokarmowego w przypadku ich spożycia. To roślina, którą należy trzymać z dala od dzieci i zwierząt oraz pomieszczeniach, w których spędzamy dużo czasu, takich jak sypialnia.

Cis (Taxus baccata) jest rośliną bardzo trującą, szczególnie niebezpieczną w przypadku spożycia. Cała roślina, z wyjątkiem czerwonych osnówek nasion, jest trująca. W przypadku spożycia może prowadzić do zatrucia i uszkodzenia serca, dlatego nie jest bezpieczna w domu.

Cyklamen (Cyclamen) a dokładnie jego bulwy, są trujące. Zawierają saponiny, które mogą powodować zatrucie, objawiające się bólem brzucha, wymiotami, biegunką, a w rzadkich przypadkach – arytmią serca. Warto zauważyć, że liście i kwiaty cyklamenu nie są trujące, ale kontakt z bulwami, szczególnie jeśli są spożyte, stanowi zagrożenie.

Gwiazda Betlejemska (Euphorbia pulcherrima) zawiera sok mleczny, który jest toksyczny. Jeśli sok rośliny dostanie się do skóry, może wywołać podrażnienia, a w przypadku spożycia – nudności, wymioty i ból brzucha. W kontakcie z oczami może wywołać ich podrażnienie. Gwiazda betlejemska nie jest szczególnie niebezpieczna, jeśli nie zostanie spożyta w dużych ilościach, ale sok rośliny powinien być traktowany ostrożnie, szczególnie w przypadku dzieci i zwierząt domowych.

Co jeszcze warto wziąć pod uwagę?

• Wilgotność: Rośliny, które wymagają dużo wilgoci, takie jak niektóre palmy, mogą sprzyjać rozwojowi pleśni i grzybów, zwłaszcza w słabo wentylowanych sypialniach. Warto wybrać rośliny, które nie zwiększają wilgotności powietrza, jeśli mamy problem z nadmiernym nawilżeniem.
• Alergie: Jeśli masz alergie, warto unikać roślin, które mogą pylić lub wydzielać silne zapachy (np. niektóre lilie, bukszpany czy kwiaty). Pyłki roślin mogą wywoływać reakcje alergiczne, takie jak kichanie, swędzenie oczu czy katar.

Podsumowanie:

Zamiast roślin toksycznych lub alergennych, warto wybrać rośliny, które dobrze oczyszczają powietrze, a jednocześnie nie stanowią zagrożenia dla zdrowia. Warto pamiętać, że dzieci i zwierzęta domowe często są bardziej podatne na toksyczność roślin, dlatego należy zachować ostrożność, zwłaszcza w przypadku roślin, które mają trujące właściwości. Jeśli decydujemy się na rośliny, które mogą być niebezpieczne, warto przechowywać je w miejscach niedostępnych dla dzieci i zwierząt.