Chorwacja, niewielkie państwo, należące kiedyś do byłej Jugosławii jest niezwykle popularnym celem nie tylko wakacyjnych podróży. Dubrownik, Zadar, Rijeka, Pula, Lošinj, Split, Brač – pełne zabytków i atrakcji turystycznych, co roku przyciągają tłumy turystów. Miasta położone w głębi lądu, mimo, że też ciekawe, cieszą się mniejszą popularnością. Głównym celem przyjazdu turystów są nadmorskie kurorty położone na wybrzeżu Adriatyku.
Morze Adriatyckie oddziela Półwysep Apeniński od Bałkańskiego. Nazwa morza pochodzi od nazwy starożytnego portu morskiego Hadria założonego przez Etrusków na północnym wybrzeżu dzisiejszych Włoch. Nad brzegami Adriatyku położone są miasta, które prawie od początku cywilizacji śródziemnomorskiej były ważnymi portami oraz ośrodkami miejskimi: Wenecja, Triest, Bari, Rawenna, Ankona, Dubrownik, Split … a w dzisiejszych czasach chętnie są odwiedzane przez turystów. Państwa położone nad Morzem Adriatyckim to: Włochy, Słowenia, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra i Albania.
Na Adriatyku jest ponad 1200 wysp, z czego 69 jest zamieszkałych. Najwięcej wysp znajduje się wzdłuż wybrzeża chorwackiego zwanym z tego powodu wybrzeżem dalmatyńskim. Chorwackie wybrzeże Morza Adriatyckiego jest najczystszym morzem w Europie. Jego średnia temperatura w miesiącach letnich wynosi 24 – 26 stopni. Woda w morzu i w urokliwych zatoczkach w większości otoczonych kamiennymi plażami, jest przejrzysta i w turkusowym kolorze. Fakt ten sprawia, że Chorwacja jest bardzo chętnie odwiedzanym krajem przez turystów z całego świata.
Dubrownik położony jest w południowej Dalmacji nad Morzem Adriatyckim. Jest tam niewiele plaż, przeważnie są małe i kamieniste, jednak Dubrownik jest najchętniej odwiedzanym przez turystów miastem w Chorwacji. Miasto słynie z z zabytków a jego największą atrakcją jest Stare Miasto, które jako zespół miejski – w całości zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Najlepszym miejscem widokowym w Dubrowniku jest położone 412 metrów nad poziomem morza Wzgórze Srđ z białym krzyżem górującym nad miastem. Z jego szczytu można podziwiać całą panoramę starego i nowego miasta, Adriatyk, Wyspę Miłości, granicę z Bośnią i Hercegowiną pasma górskie Albanii a przy dobrej pogodzie dostrzec można nawet zarys wybrzeża Włoch.
Zwiedzanie miasta najlepiej rozpocząć od Miejskich Murów Obronnych. Otaczają one całą starówkę i zaliczane są do najsolidniejszych fortyfikacji w Europie. Mają prawie 2 km długości, w niektórych miejscach 25 m wysokości, a ich grubość od strony lądu wynosi nawet 6 m. Wzdłuż murów znajduje się cała masa innych budowli, stanowiących cały system obrony (baszty, wieże, bastiony). Dodatkowo miasto chroniły jeszcze dwie potężne twierdze zewnętrzne: Revelin od wschodu i Lovrijenac od południowego – zachodu. Dubrownik nazywany jest niezdobytym miastem. Jego masywne mury otaczające starówkę pozostały niezdobyte aż do nadejścia wojsk Napoleona w 1806 roku.
Z murów rozciąga się wspaniały widok na starówkę, port i zacumowane tam łodzie, wzgórze Srđ, wybrzeże i turkusowe morze, dachy domów i prywatne ogrody. Na terenie murów powstawały sceny do serialu „Gra o Tron”. Miasto na tym skorzystało bowiem coraz więcej turystów i miłośników serialu zaczęło odwiedzać Dubrownik. W końcu zaistniała potrzeba limitowania wejść w obręb starówki podczas sezonu letniego. Oprócz Dubrownika, sceny do serialu „Gra o tron” kręcono również w Splicie, Szybeniku i na wyspie Lokrum. Fosa okalająca mury miejskie została częściowo zasypana, urządzono w niej ulicę, parkingi i skwery.
Wewnątrz murów rozciąga się średniowieczny zespół miejski, stanowiący zabytek jako całość. Na Starym Mieście znajdują się niemal wszystkie zabytki miasta. Na teren Starego Miasta można się dostać przez kilka bram na przykład najsłynniejszą Bramą Pile lub Bramą św. Wawrzyńca (patrona miasta). Przy Bramie Pile znajduje się legendarna Wielka Studnia Onofria z rzeźbami 16 zamaskowanych figur, z których tryska woda pitna. Podobno napicie się z niej wody przynosi szczęśliwe życie i zdrowie. Po drugiej stronie Starego Miasta w pobliżu kościoła św. Błażeja znajduje się Mała Studnia Onofria.
Największym wydarzeniem kulturalnym w Dubrowniku, jak również w całej Chorwacji jest Letni Festiwal, organizowany na starówce już prawie 70 lat. Otwarcie rozpoczyna zawsze pokaz sztucznych ogni. Występy teatralne, operowe, muzyczne, taneczne, folklorystyczne trwają od 10 lipca do 25 sierpnia (45 dni).
Dubrownik jest piękny. Niestety, traci w konfrontacji z wysokim sezonem. Upał, tłumy, wysokie ceny … Dlatego warto odwiedzać „Perłę Adriatyku” tylko poza sezonem. W wakacje lepiej omijać ją szerokim łukiem.
Zadar – piąte co do wielkości miasto w Chorwacji malowniczo usytuowane w Dalmacji, nad Morzem Adriatyckim. Powstało w czasach iliryjskich, rozbudowane przez Rzymian, w latach 1409 – 1797 pod panowaniem weneckim, w 1806 roku zawitał tu na krótko Napoleon, a po nim, już na dłużej Habsburgowie. W latach 1920 – 1941 stał się niewielką enklawą należąca do Włoch, a następnie jak cała Chorwacja stał się częścią Jugosławii. W 1899 roku powstało tu pierwsze (istniejące do dziś) biuro podróży Liburnija. Od tego czasu Zadar przyciąga ogromne rzesze turystów.
Najbardziej ciekawą częścią Zadaru jest Stare Miasto, ulokowane na małym półwyspie. Jego struktura zabudowy pochodzi z czasów rzymskich. W centrum znajduje się plac, dawne rzymskie forum. Przy placu zbudowano obiekty sakralne, które do dzisiaj są najważniejszymi zabytkami miasta. Jednym z nich jest symbol tego miasta – kościół w kształcie rotundry, wzniesiony IX wieku w stylu wczesnoromańskim (w niektórych źródłach przedromańskim albo bizantyńskim) z inicjatywy biskupa Zadaru, Donata (Donatusa), ogłoszonego później świętym. Kościół (obecnie sala koncertowa) usytuowany jest w północno-wschodniej części dawnego rzymskiego forum.
Romańska katedra św. Anastazji z XII – XIII wieku, jest największą katedrą w Dalmacji i główną świątynią rzymskokatolickiej archidiecezji zadarskiej. Na uwagę zasługuje zachowana część katedry z IX – XI wieku, dobudowana nawa, której romańska fasada uważana jest za najpiękniejszą w Dalmacji oraz weneckie stalle z XV wieku. W katedrze przechowywane są w marmurowym sarkofagu relikwie św. Anastazji.
Późnoromański fronton Katedry św. Anastazji i Kościół NMP
Przy forum, naprzeciwko kościoła św. Donata znajduje się kościół NMP wraz z romańską kampanilą. Kościół i wieża powstały na przełomie XI-XII wieku. Kościół obecny kształt zawdzięcza przebudowie w XVI wieku. Oba obiekty należą do ufundowanego w 1066 roku zakonu Benedyktynek. W części pomieszczeń klasztoru urządzono stałe Muzeum Sztuki Sakralnej.
Kolejnym ciekawy punktem wycieczki po mieście jest Kapetanowa Kula (Kapitańska Wieża) – pięciokątna baszta z XIII wieku. Obok baszty znajduje się pięć studni z XV wieku. Przy Placu Pięciu Studni znajduje się dawna główna brama miejska z 1543 roku. Jej architektura przypomina łuk triumfalny. W północnej części miasta zachowała się Brama Portowa – główne wejście do miasta od strony portu. Poza murami, niedaleko przystani promowej, w północno – zachodniej części promenady, zbudowano morskie organy, na których grają fale. Najlepiej trafić tu w czasie wietrznej pogody. Wtedy dźwięki są najpiękniejsze.
Godnym uwagi jest również romański kościół św. Chryzogona z 1175 roku, wybudowany na fundamentach pierwszej świątyni chrześcijańskiej z VI wieku. Frontowa i boczne ściany kościoła są ozdobione ślepymi arkadami. W czasach rzymskich znajdowało się w tym miejscu miejskie targowiska (emporium). Od XII wieku kościół należał do klasztoru Benedyktynów. Obecnie mieści się w nim Muzeum Narodowe.
Dwustu hektarowy Park Narodowy Jezior Plitwickich położony jest w środkowej części Chorwacji. Założono go w 1949 roku. Trzydzieści lat później został wpisany przez UNESCO na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego. Park narodowy wokół Jezior Plitwickich zachwyca widokami. Mnóstwo zieleni, szesnaście jezior i dziewięćdziesiąt wodospadów co roku przyciąga wielbicieli przyrody. W miesiącach letnich przyjeżdża tu kilka tysięcy osób dziennie. Park można zwiedzać pieszo, niewielkimi statkami i pociągami drogowymi. Kilkanaście różnych tras przygotowano tak, aby dostosować ich stopień trudności do indywidualnych możliwości turystów. Najkrótsze zajmują do dwóch godzin, najdłuższe nawet do ośmiu godzin.
Jeziora Plitwickie dzielą się na dwa zespoły połączonych kaskadowo zbiorników wypełnionych wodą w turkusowych odcieniach. Różnica wysokości między najwyżej i najniżej położonymi zbiornikami wynosi 135 metrów. Jeziora Dolne położone są w głębokiej dolinie. Na terenie parku znajdują się również jaskinie. Największa z nich ma 160 metrów. Wspaniałe widoki przyciągają turystów. Dobrze oznakowane ścieżki i kładki ułatwiają zwiedzanie parku.
Na terenie parku znajduje się około 1100 gatunków roślin, około 140 gatunków ptaków. Poza tym spora grupa ssaków, płazów, gadów i ryb. Jeziora oddzielone są od siebie trawertynowymi groblami, na których tworzą się przepiękne wodospady.
