Jeżeli porcelana, to wyłącznie taka,
której nie żal pod butem tragarza lub gąsienicą czołgu;
jeżeli fotel, to niezbyt wygodny, tak aby
nie było przykro podnieść się i odejść;
jeżeli odzież, to tyle, ile można unieść w walizce,
jeżeli książki, to te, które można unieść w pamięci,
jeżeli plany, to takie, by można o nich zapomnieć,
kiedy nadejdzie czas następnej przeprowadzki
na inną ulicę, kontynent, etap dziejowy
lub świat:
kto ci powiedział, że wolno ci się przyzwyczajać?
kto ci powiedział, że cokolwiek jest na zawsze?
czy nikt ci nie powiedział, że nie będziesz nigdy
w świecie
czuł się jak u siebie w domu?
Stanisław Barańczak, wiersz z tomu Tryptyk z betonu, zmęczenia i śniegu
5 komentarzy
Zawsze uważałam, że przedmioty, które posiadam powinny być przede wszystkim użyteczne. Czy mogłabym wszystko zostawić i pójść sobie bez żalu w jakieś inne miejsce? Chyba tak 🙂 Może dlatego, że jestem samotna… Pozdrawiam serdecznie 🙂
We wszystkim należy mieć umiar. Nie należy popadać w skrajności. Minimalizm? W sumie jest OK. Nie mam nic przeciwko, ale jestem przywiązana do miejsca, w którym mieszkam i tego pewnie nic nie zmieni. Barańczuk porusza tu jeszcze inną kwestię – niematerialną – plany, które powinny być łatwe do zapomnienia, mało istotne, aby konieczność ich nagłej zmiany nie wiązała się z rozpaczą. No nie wiem??? Tak jakby człowiekowi już nic od życia się nie należało 🙂
Mnie się wydaje Oliwko, że poeta dość mocno podkreśla w swoim utworze ludzkie zamiłowanie do materializmu oraz wygody i podkreśla również, że nic nie jest wieczne. Bogactwo i wygodne życie może w każdej chwili zostać przerwane przez jakąś niespodziewaną sytuację. Tymczasem zmiany w życiu są konieczne. Lepiej nie gromadzić, bo wtedy trudniej jest zerwać z komfortowym życiem, przepełnionym pięknymi czy drogimi przedmiotami. Wszystko przemija, więc należy gromadzić piękne wspomnienia, a nie rzeczy.
Piękny! Może mało popularny, ponieważ porusza temat przemijalności i emocjonalnego przywiązania się do rzeczy czy sytuacji. Pozdrawiam serdecznie 🙂
Bo kto nam powiedział, „że wolno się nam przyzwyczajać” albo „że cokolwiek jest na zawsze”. Niestety, my ludzie często zapominamy, że nasz ziemski żywot któregoś dnia dobiegnie końca i żyjemy tak, jakbyśmy mieli żyć wiecznie 🙂