Author

Jolanta Strażyc

MuzeumWydarzeniaWystawa

Wystawa. Tatry – Wróblewski, Karłowicz, Wyczółkowski

by Jolanta Strażyc

Na górskich szlakach najwyższego masywu Karpat spotkały się losy tytułowych bohaterów. Do Zakopanego Mieczysław Karłowicz (1876-1909) przyjeżdżał z Warszawy jako już nastolatek, najpewniej z aparatem fotograficznym. Andrzej Wróblewski (1927-1957) odkrywał je jako student krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, tuż po repatriacji z Wilna. Z kolei Leon Wyczółkowski (1852-1936) w latach 1896-1913 na Podhalu bywał regularnie, dokumentując sceny z życia górali i portretując słynnych przewodników górskich, a przede wszystkim tworząc unikatowe scenograficzne wrażenia z Tatr.

I tak w 2023 roku przestrzeni Muzeum Manggha po raz pierwszy spotykają się ich tatrzańskie dzieła, zarówno czarno-białe jak i te czerwone, gorejące niczym Czerwone Wierchy jesienią. (Anna Król)

Andrzej Wróblewski namalował w 1948 roku cykl tuszy z tatrzańskimi krajobrazami.

Po Andrzeju Wróblewskim nie zostało wiele pamiątek osobistych. Nie zostawił również zapisków, które mogłyby przybliżyć nam jego życie oraz to, kiedy po raz pierwszy znalazł się na tatrzańskich szlakach. Wiadomo jednak, że kochał samotne, górskie wędrówki i podobnie jak Mieczysław Karłowicz, zginął tragicznie w górach w wieku 30 lat…

Andrzej Wróblewski: 1. Kompozycja abstrakcyjna, trójkąty numer 150, niedatowana (kolekcja prywatna) 2.  Góry czerwone (Góry nr 1211), niedatowana (Muzeum Tatrzańskie) 3. Kompozycja abstrakcyjna, niedatowana (Starak Collection) 4. Niebo nad górami, 1948 (Kolekcja T. i A. Starmachów).

W pierwszym znanym kalendarzyku rocznym Andrzeja Wróblewskiego – terminarzyku z 1948 roku – na wewnętrznej okładce widnieje niewielki rysunek. Kilka skreślonych ołówkiem linii prostych i skośnych łączących zaznaczone punkty z pojedynczymi literami. Ten abstrakcyjny schemat mógłby nie znaczyć nic – wszak jest ledwie widoczny i łatwy do przeoczenia, ale jego precyzja przekuwa uwagę. Wygląda jak notacja performansu lub zapis artystycznej akcji. Po rozczytaniu skrótów ukazuje się naszym oczom trasa wyjazdu artysty (Katowice, Chorzów, Bytom, Częstochowa, Oświęcim) i jednocześnie najpewniej górskiej wędrówki rozpoczętej i zakończonej w Zakopanem. To pierwszy znany nam zapis wyjazdów i wędrówek Andrzeja Wróblewskiego, i tak bliski powstający w tym samym roku abstrakcyjnym widokom miast, gór, krajobrazów zbudowanych z geometrycznych form i figur. Góry bowiem jako temat powracają w twórczości Andrzeja Wróblewskiego w kilkukrotnie i w różnych odsłonach. W latach 1952-1953, o czym poświadcza kolejny terminarzyk artysty, powstaje ich najokazalsza reprezentacja. Ten zbiór kilkudziesięciu czarno-białych tuszy o podobnym formacie to niemal reportaż ukazujących widoki tatrzańskich szczytów, polan, przesmyków. Co ciekawe, w tym właśnie momencie Wróblewski upodobał sobie wspominaną technikę i od początku 1952 roku stworzył w niej trzy cykle prac o bliskiej fotograficznej estetyce. (…) W tych wszystkich rysunkach tuszem dominuje mocna kreska i doskonałe wyczucie oddania emocji danej chwili, jakże bliskie fotograficznym lub filmowym kadrom. Wydaje się że w tej szkicowej technice tuszu Wróblewskiemu udało się zatrzymać czas i uchwycić ułamki sekund. (Anna Król)

Andrzej Wróblewski, Krajobraz górski, 1948

Leon Wyczółkowski: 1. Mnich nad Czarnym Okiem (Muzeum Narodowe w Krakowie) 2. Mnich nad Czarnym Okiem (Kolekcja Z. i P. Witaszków). Twórczość Leona Wyczółkowskiego reprezentują na tej wystawie pastele i grafiki inspirowane estetyką japońską.

Zdumiewająca prostota środków, a zarazem potęga wyrazu. (…). Czym to zrobione? Kilkanaście maźnięć kredą szarą, kilkanaście czarną i zieloną i już. (…) Pomimo tych niedbałych, zda się przypadkowych dotknięć, jakież jest tam doskonałe wyczucie formy i rysunku ostrych załomów granitowych Mnicha! Jak pysznie w charakterystyce ujęty jest las, zstępujący po zboczu góry. (Tadeusz Jaroszyński, Legendy tatrzańskie, 1904)

Studiował pejzaż górski o każdej porze dnia. Już od wczesnego ranka z otwartego namiotu podpatrywał efekty światła pierwszych promieni słońca, jakie padały na olbrzymi masyw granitowych szczytów … Specjalnie lubił malować góry w dni pochmurne, ponure. Silne wrażenie wywierały na „Wyczóła” stawy górskie. Godzinami przesiadywał nad nimi. (Teodor Grott, Listy 1932)

Mieczysław Karłowicz – kompozytor, taternik, odkrywcą wielu szlaków i podejść, fotografował Tatry oraz pisał artykuły o tematyce górskiej w Taterniku i w Kurierze Zakopiańskim. Zginął w górach, przygnieciony przez lawinę w wieku 33 lat.

Nie wiem, czy się kiedy doczekam popularności jako kompozytor, prawdopodobnie nie. Ale jako taternik – fotograf zdobyłem sobie już uznanie: turyści szturmują do mnie o odbitki moich zdjęć, a Towarzystwo Tatrzańskie zażądało całego szeregu zdjęć do tegorocznego „Pamiętnika”. Wobec tak nieoczekiwanego powodzenia wcale wykluczone nie jest, że zmienię zawód i zamknąwszy muzę moją do komody, przerzucę się na zawodowego turystę – fotografa (…). (Mieczysław Karłowicz, List do Heleny Egerowej, 1907).

Mieczysław Karłowicz – Koncert skrzypcowy A-dur op.8 Mieczysław Karłowicz tworzył muzykę zaledwie 14 lat ale jego dorobek jest imponujący i coraz bardziej doceniany przez polskich i zagranicznych wirtuozów …

Andrzej Wróblewski, Kompozycja abstrakcyjna, niedatowana.

Mieczysław Karłowicz, Krajobraz górski (fotografia z pocz. XX wieku)

Mieczysław Karłowicz, Wodospad Siklawa (fotografia z pocz. XX wieku)

Wystawę Tatry. Wróblewski, Karłowicz, Wyczółkowski można oglądać do 5 listopada. Jej organizatorami jest Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie oraz Fundacja Andrzeja Wróblewskiego.

5 komentarzy
19 FacebookTwitterPinterestEmail
Podróże

Rejs statkiem do Tyńca

by Jolanta Strażyc

Rejs z Krakowa do zabytkowego Opactwa oo. Benedyktynów w Tyńcu, to pięciogodzinna wycieczka, podczas której można poznać Kraków z perspektywy rzeki Wisły. Podczas tej niecodziennej wycieczki można zobaczyć między innymi: Salwator, Klasztor Sióstr Norbertanek, Kopiec Kościuszki, Dom Karola Wojtyły, Willę Adolfa Szyszko – Bohusza, historyczne krakowskie wodociągi, Zamek w Przegorzałach, Kościół oo. Kamedułów na Bielanach i Stopień Wodny Kościuszko…

Klasztor Sióstr Norbertanek z barokowym kościołem św. Augustyna i św. Jana Chrzciciela

Salwator  – dawna stolica krakowskich flisaków, zwanych włóczkami.  Według znanej krakowskiej legendy, zwierzynieccy włóczkowie obronili w 1287 roku Kraków przed Tatarami…

Powoli zbliżamy się do Bielańsko – Tynieckiego Parku Krajobrazowego…

Wkrótce ukaże się nam las łęgowy w Przegorzałach – naturalna nadwiślańska „dżungla”, oaza dla ponad pięćdziesięciu gatunków ptaków.

Zamek w Przegorzałach, stylizowany na nadreńską budowlę z okresu romantyzmu…

Klasztor oo. Kamedułów na Bielanach usytuowany jest na wzgórzu zwanym Srebrną Górą…

Wisła stanowi ważny korytarz ekologiczny dla chroniących się w przybrzeżnych zaroślach ptaków…

Przejście przez Śluzę Kościuszko…

Ostatni fragment wycieczki. Tuż za zakrętem ukaże się nam Opactwo Benedyktynów w Tyńcu.

Romańskie Opactwo Benedyktynów w Tyńcu powstało w pierwszej połowie XI wieku. Do dziś trwają spory co do fundatora opactwa. Niektórzy historycy twierdzą, że był to Bolesław Śmiały, według innych Kazimierz Odnowiciel. Na przełomie XI i XII wieku, na wapiennej skale, powstał zespół romańskich budowli: trójnawowa bazylika i zabudowania klasztorne. Około 1124 roku legat papieski, kardynał Idzi z Tuskulum, konsekrował kościół i wystawił dokument potwierdzający posiadłości opactwa.

Począwszy od 1 połowy XI wieku, przez kolejne stulecia, tynieckie opactwo było ważnym ośrodkiem działalności misyjnej, życia liturgicznego i kulturalnego. Związane było również z ważnymi postaciami historycznymi oraz z istotnymi wydarzeniami politycznymi. Położone na granicy ówczesnego państwa polskiego, w bliskim sąsiedztwie Zamku Królewskiego, początkowo pełniło również funkcje obronne.

Klasztor tyniecki położony na skalistym i stromym wzgórzu, które obmywa przepływająca obok rzeka Wisła, ma murowany kościół klasztorny oraz murowane cele i zabudowania. Samo zaś wzgórze znakomicie zabezpieczone murami, wieżami i innymi obwarowaniami jest strzeżone ustawicznie i w nocy i w dzień. Piękny to klejnot ojczyzny, miejsce starożytne i silna twierdza przeciw zasadzkom wrogów, która także w dawniejszych czasach z powodu wyniosłości zawsze była miejscem obronnym (…) Jest tam również znaczny sad mający wiele bardzo płodnych drzew. Są również u stóp góry dwa ogrody, w których sieje się i sadzi kapustę i wiele innych potrzebnych do kuchni warzyw. A trzeci ogród, zasadzony wiśniami, ma wiele uli. (Jan Długosz, 1468)

Opactwo Benedyktynów w Tyńcu i jego najbliższa okolica to ciekawe miejsce dla ludzi interesujących się sztuką, religią i historią sięgającą aż do początków państwa polskiego.

Opisy tynieckiego opactwa można znaleźć w literaturze. Oczami polskich pisarzy i poetów możemy oglądać Tyniec w różnych epokach. To właśnie w Tyńcu rozpoczyna się akcja powieści Krzyżacy Henryka Sienkiewicza: (…) patrzyli ze zdumieniem na wspaniałe opactwo, na zębate mury biegnące wzdłuż skał nad urwiskiem, na gmachy stojące to na zboczach góry, to wewnątrz blanków, spiętrzone, wyniosłe i jaśniejące złotem od wschodzącego słońca.  W 1816 roku władze austriackie dokonały kasaty klasztoru. W 1831 roku opuszczone zabudowania strawił pożar. Stefan Żeromski w książce Wisła pisał: Gruzy Tyńca zadumane, prastare, a na stokroć starszych wzniesione popiołach, (…) czas, nędza i zapomnienie już ich bardziej zniweczyć nie mogą (…) dziurami okien, jak ślepe oczy , patrzą w nurt żywej wody (…) u stóp skały białej. W przewodnikach turystycznych z lat 30. XX wieku klasztor tyniecki opisywany był jako atrakcyjna romantyczna ruina. Tyniec jako miejsce wyjątkowe, magiczne i tajemnicze pojawia się również w legendach i podaniach ludowych. Klasztor w Tyńcu, dzięki swojemu malowniczemu położeniu „zagrał” również w wielu filmach – na przykład w Ogniem i mieczem jako twierdza Bar.

W 1939 roku zakonnicy powrócili do klasztoru i rozpoczęli odbudowę zniszczonych budynków…

W Muzeum Narodowym w Krakowie i w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa znajduje się kilkanaście obrazów i grafik (głównie XIX-wiecznych) stworzonych przez wybitnych polskich artystów. W tynieckim opactwie odbywają się często wystawy malarstwa, koncerty scholi i cykliczne wakacyjne Tynieckie Recitale Organowe. Jest tu również przyklasztorne muzeum (Muzeum Opactwa w Tyńcu), które posiada jedne z najcenniejszych zbiorów sakralnych w Polsce – między innymi Sakramentarz tyniecki z XI wieku i Antyfonarz Doroty Szreniawskiej z 1535 roku.

5 komentarzy
19 FacebookTwitterPinterestEmail
Bez kategorii

Notatki z warsztatów upcyklingowych

by Jolanta Strażyc

Pojęcie recyklingu rozumieją już chyba niemal wszyscy. Ale coraz częściej do naszej świadomości dociera jeszcze inne pojęcie – upcykling – który podobnie jak recykling, jest formą odzysku. To właśnie dzięki upcyklingowi  odpad  zyskuje nową wartość użytkową a przy okazji staje się rękodziełem.

W tym roku, dwukrotnie brałam udział w warsztatach upcyklingowych. Pierwsze warsztaty w marcu, prowadziła krakowska projektantka ubrań w idei mody zrównoważonej zero waste Pat Guzik. Drugie warsztaty w czerwcu, prowadziła Sabine Schmidt z berlińskiego „Moutare Filz und Textilwerkstatt”.

Jak własnoręcznie i w kreatywny sposób dać drugie życie ubraniom?

W marcu, na warsztatach upcyklingowych w Pawilonie Wyspiańskiego w Krakowie, rozmawialiśmy o zrównoważonej modzie, projektowaniu w duchu slow i modzie cyrkularnej. Dzięki Pat Guzik dowiedzieliśmy się na czym polega rekonstrukcja, upcycling i zero waste oraz jak pozytywnie wpłynąć na przemysł modowy i jednocześnie przedłużyć cykl życia swoich ubrań. Podczas warsztatów uczyliśmy się techniki termotransferu oraz podstaw haftu. Dzięki tym umiejętnościom,  samodzielnie i w kreatywny sposób, można tknąć nowe życie w stare ubrania.

Poznaj Fashion Revolution Polska

Fashion Revolution to organizacja założona w Wielkiej Brytanii, działająca na całym świecie. Chcąc upamiętnić ofiary katastrofy, organizacja od 2013 roku aktywnie nakłania przedstawicieli branży odzieżowej do wdrażania coraz bardziej odpowiedzialnych praktyk. Globalny ruch Fashion Revolution zachęca, by w każdą rocznicę katastrofy w Rana Plaza, czyli 24 kwietnia, przyłączyć się do kompanii Fashion Revolution Week i zadać firmom odzieżowym proste pytanie: Who made my clothes?

Zrównoważona moda, inaczej moda ekologiczna

Moda, która aktywnie ogranicza lub eliminuje swój negatywny wpływ na życie ludzi, zwierząt i planety.

Projektowanie i produkowanie w idei mody zrównoważonej dotyczy wielu aspektów w tym również dystrybucji towarów, transportu, ograniczenia zużycia wody, emisji Co2, eliminacji odpadów odzieżowych (zero waste), gospodarka obiegu zamkniętego, recycling, upcykling, rekonstrukcja.

Transparentność produkcji.

Edukowanie klientów/odbiorców jak przedłużyć cykl życia swoich ubrań.

Moda jest drugim sektorem (zaraz po olejowym) najbardziej zanieczyszczające środowisko

Rocznie na świecie kupujemy około 56 ton ubrań.

Co roku w Polsce wyrzucanych jest około 2,5 ton odpadów tekstylnych.

Kupujemy coraz więcej i wyrzucamy coraz więcej.

Dane wskazują, że na poziomie globalnym aż około 87% odpadów tekstylnych zamiast do ponownego użycia trafia na wysypiska odpadów lub do spalarni.

Tymczasem 60% ubrań można ponownie wykorzystać, a około 35% przetworzyć lub przekształcić.

Jak przedłużyć cykl życia ubrań

Pierz leniwie. Wbrew pozorom nie oznacza to, że nie dbasz o swoje rzeczy … wręcz przeciwnie posłużą ci lepiej i dłużej. Prane rzadko, w niskich temperaturach (30 stopni), suszone na wieszaku, a nigdy w suszarce. Samo obniżenie temperatury prania zmniejsza zużycie energii o 40%, a wraz z tym twoje rachunki.

DIY – po rozwinięciu skrótu DIY otrzymujemy hasło Do It Yourself, czyli Zrób To Sam (amatorsko, niekomercyjnie, bez angażowania w tym celu profesjonalnych wykonawców).

Visible mending – niekonwencjonalne techniki naprawiania. Zacznij od nauki metod ręcznego cerowania, w tym boro (japońskiej techniki cerowania), haftu i łatania. Dowiedz się, jak naprawiać sweter z dzianiny i parę skarpetek. I przedłuż lub wzbogać życie swoich ubrań i akcesoriów (kosmetyczki, torebki z materiału, rękawiczki itp.).

Haft ręczny lub maszynowy to lekarstwo na nerwy 😊 Jeśli chcesz poczuć spokój i wyciszyć myśli, a przy okazji nauczyć się czegoś nowego, zajrzyj na BlogaMery TU

Termotransfer (inaczej termonadruk) jest jednym z najpopularniejszych rodzajów znakowania produktów tekstylnych, w którym wykorzystuje się wysoką temperaturę oraz docisk. Metoda polega na wgrzewaniu w tkaninę przygotowanego wcześniej wzoru za pomocą prasy termotransferowej.

Naprasowanka pozwala nadać nowe życie ubraniom noszącym lekkie ślady użytkowania oraz tym, których wygląd chcemy odmienić. To też dobry pomysł na prezent, szczególnie jeśli będzie on udokumentowaniem ważnego dla bliskiej osoby wspomnienia lub momentu życia.

Ubrania do oddania i pomoc ubogim

Odpowiedzialna moda to świadome kupowanie, odpowiednia pielęgnacja ubrań i odpowiedzialne pozbywanie niepotrzebnych rzeczy. Czystą i w dobrym stanie odzież można oddać osobom potrzebującym. Gdzie oddać ubrania, których już nie nosisz? Strony różnych organizacji można poszukać w Internecie. Przekazywanie ubrań jest ekologicznym rozwiązaniem, które prowadzi do redukcji śladu węglowego.

Oddawanie ubrań i dodatków potrzebującym to tylko jeden ze sposobów pomocy. Ze względu na trudne warunki finansowe i bytowe wiele osób nie może sobie pozwolić na kupno artykułów elektronicznych czy z kategorii małe AGD, artykułów dla dzieci czy książek.

Otwarte klatki oraz sklepy wolne od futer i skór

Ty też możesz wspierać organizację OtwarteKlatkipl Zostań wolontariuszem lub przekaż 1% swojego podatku.

Czerwcowe warsztaty upcyklingowe z Sabine Schmidt w Goethe-Instytut w Krakowie

Do produkcji jednego T-Shirtu potrzeba 2700 litrów wody, taka ilość pitnej wody wystarcza jednej osobie na dwa i pół roku! Produkcja odzieży i obuwia jest źródłem 10% ogółu emisji gazów cieplarnianych na świecie, co stanowi więcej niż emisje pochodzące z przelotów międzynarodowych i żeglugi morskiej łącznie. To tylko dwa przykłady z wielu podanych w raporcie Parlamentu Europejskiego o wpływie produkcji tekstyliów i odpadów tekstylnych na środowisko.

Ilość ubrań kupowanych w UE na osobę, wzrosła w ciągu zaledwie kilku dekad aż o 40 %. Mniej niż połowa używanej odzieży jest zbierana w celu ponownego użycia lub recyklingu. Reszta idzie na wysypiska śmieci.

Obecnie coraz więcej środowisk apeluje o odpowiedzialną modę, gospodarkę cyrkularną i świadome decyzje konsumenckie, a wielu z nas często pewnie zastanawia się, co zrobić ze znoszonymi ubraniami. Sabine Schmidt podpowiedziała słuchaczom warsztatów, jak kreatywnie zagospodarować zniszczone podkoszulki i jeansy oraz co można wyczarować ze starej dętki rowerowej.

Instrukcja wykonania bransoletki ze starej dętki rowerowej według projektu Sabine Schmitd

Tania odzież niskiej jakości – tzw. „szybka moda” – nieustannie dostarcza ubrania w nowym stylu po bardzo niskich cenach. Aby przeciwdziałać jej wpływowi na środowisko, UE chce zmniejszyć ilość odpadów tekstylnych, wydłużyć cykl życia tekstyliów i zwiększyć recykling. Jest to część planu osiągnięcia gospodarki o obiegu zamkniętym do 2050 roku.

Recykling jest ważną częścią gospodarki o obiegu zamkniętym

Gospodarka o obiegu zamkniętym – co to jest?

Gospodarka o obiegu zamkniętym to model produkcji i konsumpcji, który polega na dzieleniu się, pożyczaniu, ponownym użyciu, naprawie, odnawianiu i recyklingu istniejących materiałów i produktów tak długo, jak to możliwe. W ten sposób wydłuża się cykl życia produktów. W praktyce oznacza to ograniczenie odpadów do minimum. Kiedy cykl życia produktu dobiega końca, surowce i odpady, które z niego pochodzą, powinny zostać w gospodarce, dzięki recyklingowi. Można je z powodzeniem wykorzystać ponownie, tworząc w ten sposób dodatkową wartość.

Takie podejście kontrastuje z tradycyjnym, liniowym modelem ekonomicznym, który opiera się na schemacie „weź – wyprodukuj – użyj – wyrzuć”. Model linearny opiera się na dużych ilościach tanich i łatwo dostępnych materiałów i energii. Elementem tego modelu jest także tzw. „planowana zużywalność”, czyli projektowanie produktów w taki sposób, żeby po określonym czasie przestały działać. Parlament Europejski wezwał do wprowadzenia środków, które zapewnią, że na rynek będą trafiać produkty wysokiej jakości i trwałe.

4 komentarze
5 FacebookTwitterPinterestEmail
Zdrowie i uroda

Kosmetyki różane

by Jolanta Strażyc

Pachnące kosmetyki różane, tworzone na bazie naturalnego olejku z płatków i wody różanej, swoim działaniem mogą zaskoczyć nawet najbardziej wymagających. Świetnie nawilżają i działają przeciwzmarszczkowo, odbudowują i zmiękczają skórę. Płatki róży są bogate w witaminy A, C, i E, minerały, flawonoidy i antocyjany – czyli roślinne substancje antyoksydacyjne (mają one działanie przeciwzapalne, przeciwnowotworowe i detoksykacyjne). Ze względu na ich wyjątkowe właściwości kosmetyczne i wspaniały zapach, po płatki róży chętnie sięgają producenci kosmetyków, olejków i perfum.

Pozyskiwany z płatków róży olejek koi wrażliwą skórę i niweluje zaczerwienienia, a użyty do masażu łagodzi napięcia mięśniowe. Zapach olejku różanego postrzegany przez wielu jako najlepszy naturalny afrodyzjak, poprawia nastrój i działa relaksacyjnie. Kosmetyki różane to magiczny sposób na odnowienie duszy i ciała. Chętnie ich używam. Niedawno skusiłam się na serię kosmetyków firmy Green Pharmacy.

Masło do ciała Róża Piżmowa i Zielona Herbata, bogate w minerały, mikroelementy i witaminy, wspaniale pielęgnuje skórę, przywracając jej miękkość i elastyczność. Olej z nasion róży piżmowej poprawia nawilżenie, działa łagodząco i regenerująco. Ekstrakt zielonej herbaty, silny przeciwutleniacz zawierający polifenole, spowalnia proces starzenia się skóry. Masło nadaje skórze przyjemny, delikatny zapach.

Sól do kąpieli Róża piżmowa i Zielona herbata, bogata w mikroelementy to świetny pomysł na aromatyczną kąpiel. Czysta sól kłodawska, bogata w makro i mikroelementy: magnez, potas, cynk, jod, wapń, żelazo, regeneruje i odświeża. Ekstrakt z płatków róży piżmowej nawilża, łagodzi, regeneruje, działa przeciwbakteryjnie. Ekstrakt z zielonej herbaty zawiera przeciwutleniacze, minerały, mikroelementy i witaminy.

Przeciwzmarszczkowy krem odżywczy Róża, dla cery dojrzałej, zawiera olejek różany i pantenol. Intensywnie regeneruje, wzmacnia i nawilża oraz odbudowuje warstwę ochronną naskórka.

Żel pod prysznic Róża piżmowa i Zielona herbata, delikatnie oczyszcza, nawilża, chroni skórę dzięki neutralnemu pH i pozostawia nutę pięknego aromatu. Olejek z płatków róży piżmowej łagodzi i regeneruje. Polifenole z zielonej herbaty chronią przed wolnymi rodnikami.

Krem do rąk i paznokci Róża, świetnie odżywia, wygładza i nawilża oraz zapobiega pierzchnięciu dłoni. Dobrze się wchłania, przywraca miękkość skórze i chroni ją przed czynnikami zewnętrznymi. Olejek różany, doskonale regeneruje, a roślinny kompleks multiwitaminowy wzmacnia to działanie. Alantoina przyspiesza gojenie uszkodzeń naskórka, działa przeciwzapalnie, koi, nawilża i wygładza. Keratyna i witaminy z grupy B wzmacniają płytkę paznokci, chronią ją przed łamliwością i rozwarstwianiem. Gliceryna nawilża i uelastycznia skórę.

7 komentarzy
4 FacebookTwitterPinterestEmail
MuzeumWydarzeniaWystawa

Wystawa. Paweł Bownik – „Podszerstek”

by Jolanta Strażyc

Nigdy nie odczuwałem potrzeby, żeby kopać zbyt głęboko, bo moim zdaniem to, co się kryje w głębi, w otchłani, nie wiąże się z tym, co jest na powierzchni. Fascynuje mnie to, co jest tuż obok, a czego oko nie widzi. Jednak kiedy obiekt nie zostaje przedstawiony, to tak jakby nie było o nim żadnej opowieści. Dlatego trzeba go najpierw odkryć, wydobyć snopem jaskrawego światła, a dopiero potem zrobić zdjęcie. (Paweł Bownik)

1. Rewers 52 (damska narzutka zimowa hanten, pierwsza połowa XX wieku, Japonia) 2. Rewers 51 (damska narzutka michiuki, pierwsza połowa XX wieku, Japonia)

Rewers – seria, której koncepcja oparta jest na ujawnieniu wewnętrznej strony ubiorów noszonych przez postaci historyczne (m.in. marszałka Józefa Piłsudskiego) oraz bohaterów anonimowych (młody powstaniec, służąca w majątku XIX-wiecznym).

Żałobnik, 2017

Esej Ernsta van Alphena poświęcony pracy Urna (2014)

Przejście, 2013

1. Obiekt atmosferyczny, 2014 2. Łania, 2012

Rewers (szata liturgiczna, sobór św. Mikołaja i Objawienia Pańskiego w Petersburgu, przełom XIX i XX wieku), Ermitaż, Państwowe Muzeum w Petersburgu, 2017

1. Bez tytułu, 2013 1. 10 dzień lata, 2015

Posługuję się aparatem wielkoformatowym Toyo 810M II o wymiarach negatywu 8 × 10 cali. Stosuję w ten sposób najstarszą technikę fotograficzną, sięgającą XIX wieku. Z dawnych fotografii i pierwszych niemych filmów pamiętamy sceny w atelier, kiedy aparat z miechem stawiany był na statywie, a fotografujący, aby zobaczyć, co dzieje się na matówce, musiał przykryć się czarną kotarą. Pozujący godzinami modele tkwili w bezruchu, by zachować ostrość zdjęcia. W tej technice fotograf, odcięty od jasnego otoczenia dzięki zaciemnieniu, może zobaczyć tylko to, co fotografuje, może to kadrować i wyostrzać. Technika ta wymaga niezwykłej precyzji zarówno w kwestii doboru kadru (ustawiony na statywie aparat waży ponad 10 kg i jest mało mobilny), jak i opanowania warsztatu. (Paweł Bownik)

Opłatki, czyli bez-myślne obrazy wymuszające myślenie, 2019 – 2023

Maska 1,  Maska 2

Wystawie towarzyszyła anglojęzyczna  monografia Pawła Bownika, poświęcona jego twórczości. Bogato ilustrowana praca ujawnia między innymi kulisy sesji zdjęciowych, notatki i precyzyjne szkice oraz wypowiedzi literatów i badaczy kultury  wizualnej…

Paweł Bownik – artysta wizualny, fotograf, wykładowca. Studiował filozofię na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie (1995–1998) i fotografię na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (1998–2005. Prace artysty znajdują się w kolekcjach Museum In Huis Marseille w Amsterdamie, Fundacji Sztuki Polskiej ING, Bibliotece Narodowej, Narodowej Galerii Sztuki Zachęta, Muzeum Współczesnego Wrocław, Muzeum Fotografii w Krakowie i w zbiorach prywatnych …

4 komentarze
19 FacebookTwitterPinterestEmail
Podróże

Frankfurt nad Menem

by Jolanta Strażyc

Frankfurt nad Menem (Frankfurt am Main) – tętniące życiem, piąte co do wielkości miasto w środkowych Niemczech. Położone w Hesji u stóp gór Taunus, rozłożone po obu stronach rzeki Men, jest ciekawym miastem kontrastów – wypełnionym świetnie utrzymanymi zabytkami i lśniącymi w słońcu drapaczami chmur …

Frankfurt nad Menem to jedna z najważniejszych metropolii finansowych świata. Jest jednym z nielicznych miast, w którym znajdują się jedne z najwyższych budowli w Europie

Messeturm – 63 piętrowa budowla popularnie zwana ołówkiem. Widoczny jest z różnych punktów miasta i stanowi stały element jego panoramy. Messeturm ma 257 metrów wysokości 2. Tower185 liczy 55 kondygnacji i 200 metrów wysokości.

Römerberg to nazwa średniowiecznego centrum Frankfurtu. To tutaj widać największy kontrast między starą a nową zabudową miasta. Zabytkowe domy z muru pruskiego ze spiczastymi dachami i balkonami pełnymi kwiatów z ultranowoczesnymi drapaczami chmur w tle. W czasie drugiej wojny światowej Frankfurt został prawie doszczętnie zniszczony. Najbardziej ucierpiało Stare Miasto. Po wojnie odbudowano tylko niewielką część zniszczonych zabytków.

Commerzbank – najwyższy wieżowiec w mieście i Unii Europejskiej. 300 – metrowa budowla zaprojektowana przez pracownię architektoniczną Normana Fostera – Foster and Partners ma 56 pięter nad ziemią i 2 piętra podziemne.

The Hammering Man to 21-metrowa kinetyczna rzeźba,  zaprojektowana przez amerykańskiego rzeźbiarza Jonathana Borofsky. Rzeźba usytuowana jest przed budynkiem Messeturm, w sąsiedztwie terenów targowych.  Ramię stalowego, pomalowanego na czarno dzieła jest w ciągłym ruchu. Podobne rzeźby artysty znajdują się również w kilku miastach świata.

Stara Opera (Alten Oper)- neorenesansowy dawny gmach opery wybudowana według projektu berlińskiego architekta Richarda Lucae. Cechą rozpoznawczą obiektu są grupy rzeźb Franza Krugera oraz „Pegaz” autorstwa Georga Hütera. Obecnie w budynku mieści się sala koncertowo – kongresowa.

W głębi Messeturm – drapacz chmur dobrze widoczny z różnych punktów miasta …

Drapacze chmur i wielkomiejskie tempo życia. Nie znajdziesz w Niemczech podobnego miasta do Frankfurtu …

Ratusz Römer to jeden z najstarszych ratuszów w Niemczech jest zbiorem  domów z XV i XVIII-wieku (Stary Ratusz, Cesarski Ratusz i Nowy Ratusz). W Cesarskim Ratuszu miały miejsce ważne uroczystości, między innymi koronacje cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Marshall Fountain – okrągła fontanna z figurami z brązu przedstawiającymi trzy Gracje, Aglaję, Hegemonę i Eufrozynę. Fonntannę  wybudowano ku pamięci George’a C. Marshalla – amerykańskiego żołnierza i męża stanu.

1. Ogromny znak euro, a w tle dawna siedziba Europejskiego Banku Centralnego 2. Japan Center – jego surowe geometryczne formy oparte na wymiarach japońskiej maty tatami i okładziny z kamienia terakotowego odpowiadają klasycznemu japońskiemu wzornictwu. Szeroki dach przypomina kształtem japońską kamienną latarnię 3. Main Tower – czwarty co do wielkości budynek w Niemczech – ma 200 metrów wysokości (plus 40 metrów iglica antenowa). Budynek posiada jedyny w mieście punkt widokowy, z którego można zobaczyć panoramę Frankfurtu. Można tu również zarezerwować stolik na 53 piętrze, usiąść przy oknie aby podziwiać wspaniałe widoki, coś zjeść lub wypić kawę czy kieliszek apfelwein (wina jabłkowego).

Messeturm, Kastor & Pollux …

1. Fontanna Sprawiedliwości (Gerechtigkeitsbrunnen) na tle odbudowanych kamienic. Jest to najstarsza fontanna we Frankfurcie. Jej historia sięga 1543 roku. Pomnik przedstawia boginię Justitie – symbol płodności, która trzyma miecz i wagę, jednak w odróżnieniu od tradycyjnego wizerunku, nie ma zakrytych przepaską oczu. U jej stóp znajdują się płaskorzeźby przedstawiające ucieleśnienia cnót: sprawiedliwość, umiar, nadzieja i miłość. 2. Kościół pw. św. Mikołaja (Alte Nikolaikirche) – niewielka budowla gotycka wzniesiona w XIV wieku, jest jedną z najstarszych świątyń we Frankfurcie. Każdego dnia o godzinie 9:05, 12:05 i 17:05 można usłyszeć dźwięk 35 dzwonów kościelnego kuranta.

Kastor & Pollux – dwa wieżowce  wchodzące w skład kompleksu biurowego Forum Frankfurt. Wyższy wieżowiec Pollux ma 130 metrów wysokości i posiada 33 piętra, niższy – Kastor, ma 95 metrów i posiada 22 piętra.  Nazwy wieżowców zaczerpnięto z mitologii greckiej.

1. Fontanna Liebfrauenberg 2. Brązowa rzeźba Davida siedzącego na głowie Goliata – rzeźba autorstwa Richarda Hessa.

Spacer nad Menem. To fajne miejsce do oglądania startujących samolotów 🙂 Można również wybrać się na wycieczkę statkiem aby trochę z innej perspektywy popatrzeć na Frankfurt.

Miasto kontrastów – świetnie utrzymane zabytki i lśniące w słońcu drapacze chmur…

Centrum miasta znajduje się 15 minut jazdy pociągiem od międzynarodowego lotniska we Frankfurcie.

Frankfurt jest również nazywany „Mainhatten”, w nawiązaniu do pełnej nazwy miasta, która brzmi Frankfurt am Main oraz w porównaniu z panoramą Manhattanu.

Widok na Men i kościół ewangelicki.

Frankfurt jest jednym z najbardziej międzynarodowych miast w Niemczech, dlatego jego restauracje serwują wyśmienitą kuchnię międzynarodową.  W mieście nie brakuje również miejsc zakwaterowania. Można tu znaleźć hotele na każdą kieszeń.

6 komentarzy
20 FacebookTwitterPinterestEmail
Moda i styl

Kolor biały

by Jolanta Strażyc

Kolor biały to jeden z najbardziej uniwersalnych i klasycznych odcieni, który doskonale komponuje się w różnych stylizacjach. Biały kojarzy się z czystością, świeżością, elegancją i prostotą, Jest jak białe płótno, które można zamalować jakim tylko kolorem zechcesz. Choć może wydawać się trudny do noszenia na co dzień, odpowiednio dobrany do okazji i reszty stroju, kolor biały może stworzyć niesamowite, stylowe i efektowne zestawienia. To nie prawda, że biel pogrubia – kolory nie pogrubiają, tylko źle dobrane. ubrania. Biel, to kolor bazowy, dlatego warto dobrać do niego wyraziste dodatki.

Dla kogo kolor biały?

Biel jest kolorem, który może nosić praktycznie każdy. Oto kilka wskazówek, jak dopasować go do różnych typów sylwetek i urody:

  • Dla osób o jasnej karnacji: Biały wspaniale podkreśla delikatność jasnej cery. Aby uniknąć „przytłoczenia”, wybieraj biel o cieplejszym odcieniu (np. kremową, kość słoniową) zamiast czystej bieli, która może kontrastować z bardzo jasną skórą.
  • Dla osób o ciemniejszej karnacji: Czysta biel będzie wyglądać znakomicie na osobach z ciemniejszą cerą, kontrastując i podkreślając jej głębię. Biel sprawia, że skóra wygląda promiennie i świeżo.
  • Dla osób o średniej karnacji: Czysta biel będzie świetnie współgrać z tą karnacją, ale warto wypróbować także odcienie bieli w ciepłej tonacji, które dodadzą twarzy blasku i ciepła.

Jak nosić kolor biały?

Biały może być noszony na wiele różnych sposobów, zarówno w codziennych, jak i eleganckich stylizacjach. Oto kilka propozycji:

Na co dzień:

    • Biała koszula lub t-shirt to klasyka, którą można nosić na co dzień. Połącz ją z dżinsami, szortami lub spódnicą. Taki zestaw będzie wyglądać świeżo i elegancko, ale wciąż casualowo.
    • Biała sukienka – to doskonały wybór na lato, sprawdzi się na codzienne wyjścia, spacer, a także na mniej formalne spotkania. W połączeniu z sandałkami, espadrylami lub trampkami będzie wyglądać lekko i stylowo.
    • Białe spodnie (np. chinosy lub dżinsy) – świetnie pasują do casualowych stylizacji, szczególnie w połączeniu z kolorową bluzką lub swetrem.

Na eleganckie wyjście:

  • Biała koszula w połączeniu z eleganckimi spodniami lub spódnicą to klasyka, która nigdy nie wychodzi z mody. Zestawienie to doskonale sprawdzi się w pracy, na spotkaniach biznesowych lub formalnych wydarzeniach.
  • Biała sukienka na wesele – biały kolor jest tradycyjnie zarezerwowany dla panny młodej, ale jeśli to Ty jesteś gościem, biała, prosta sukienka, bez żadnych ozdób, będzie wyglądać elegancko. Możesz dodać do niej delikatne dodatki, by stworzyć subtelny i elegancki look.
  • Biała marynarka lub żakiet – doskonała do eleganckich stylizacji, łączy się z czarnymi spodniami lub spódnicą ołówkową. Idealna na formalne spotkania i imprezy.

Na wieczór:

    • Biała sukienka koktajlowa lub maxi – biała sukienka na wieczór to idealny wybór na bankiety i  wieczorne imprezy. W połączeniu z odpowiednimi akcesoriami (np. złotą biżuterią, eleganckimi szpilkami, torebką) stworzysz efektowną, ale stonowaną stylizację.
    • Biała bluzka i czarne spodnie lub spódnica – jeśli chcesz uzyskać elegancki, wieczorowy look, połącz białą bluzkę z ciemnymi spodniami lub spódnicą. Całość dopełni efektowna biżuteria i szpilki.

Z czym łączyć biały?

Biały jest bardzo wszechstronny i łączy się niemal ze wszystkimi kolorami. Oto kilka propozycji, jak komponować biel w stylizacjach:

  • Biały i czarny – to klasyczne połączenie, które zawsze wygląda elegancko i stylowo. Idealne na formalne wyjścia, spotkania biznesowe czy wieczorne imprezy. Na przykład biała koszula z czarnymi spodniami, albo biała sukienka z czarnymi akcesoriami.
  • Biały i granatowy – biały dobrze komponuje się z granatem, tworząc elegancką i stonowaną stylizację. Granatowe akcenty, jak marynarka czy spodnie, w połączeniu z bielą stworzą ponadczasowy, klasyczny zestaw.
  • Biały i beżowy – biel w połączeniu z beżem tworzy subtelną, ciepłą stylizację, idealne na wiosnę i lato, np. biała sukienka z beżowymi dodatkami.
  • Biały i pastelowe kolory – biel świetnie komponuje się z pastelami, takimi jak róż, mięta czy błękit. Taka kombinacja będzie idealna na wiosnę i lato, tworząc lekki i świeży wygląd.
  • Biały i odcienie ziemi – biała bluzka świetnie wygląda w zestawieniu z brązowymi, oliwkowymi czy camelowymi akcentami. To świetne połączenie na co dzień, zwłaszcza w stylizacjach casualowych.
  • Biały i czerwony – dla odważniejszych, biel z czerwienią to energetyczne, ale eleganckie połączenie. Czerwona sukienka z białymi akcentami lub biały top z czerwonymi spodniami stworzą efektowny look.
  • Biały i złoto/srebro – biały świetnie komponuje się z metalicznymi akcentami. Złota lub srebrna biżuteria, torebka czy buty dodadzą bieli luksusowego charakteru, idealnego na wieczór lub eleganckie okazje.

Jak dbać o biel?

  • Biel może łatwo się zabrudzić, dlatego warto pamiętać, by zawsze wybierać wysokiej jakości tkaniny, które łatwo się piorą i nie tracą swojego koloru po praniu.
  • Używaj środka wybielającego (delikatnie, zgodnie z instrukcjami na etykiecie), jeśli biel zaczyna tracić blask.
  • Unikaj noszenia bieli na specjalnych okazjach, jeśli nie czujesz się pewnie lub obawiasz się, że łatwo się zabrudzi.

Podsumowanie:

Biały kolor to absolutna klasyka, którą warto mieć w swojej szafie. Pasuje do każdego, niezależnie od typu urody i sylwetki, a odpowiednio połączony z innymi kolorami tworzy eleganckie i stylowe zestawienia. Pamiętaj, by dostosować biel do okazji i dbać o jej czystość, a stworzysz niezliczoną ilość modnych i ponadczasowych stylizacji.

6 komentarzy
4 FacebookTwitterPinterestEmail
Warto przeczytaćZdrowie i uroda

Detoks cukrowy

by Jolanta Strażyc

Super metamorfozy za pomocą stroju, fryzury, makijażu mogą odmłodzić o kilka lat. Jednak to zabiegi powierzchowne, łatwe do wykonania, szybkie w efektach i … równie nietrwałe. Nie ma nic ważniejszego od dobrego zdrowia i samopoczucia. Codziennie zróbmy dla siebie coś dobrego.

Detoks cukrowy to poradnik napisany przez dietetyczkę Brooke Alpert i dermatolożkę Patricie Farris, które połączyły swe siły, aby stworzyć rewolucyjny program eliminujący cukier z diety i przywracający skórze zdrowy młodzieńczy wygląd. Opracowały program detoksu, który powstrzymuje apetyt na cukier i ułatwia wykluczenie z diety pokarmów odpowiedzialnych za tycie, zmęczenie oraz przedwczesne starzenie się organizmu, zastępując je składnikami dodającymi energii i urody.

To co jemy, przesądza o tym jak wyglądamy. Cukier rujnuje nasze zdrowie. Powoduje nie tylko otyłość, próchnicę zębów, cukrzycę, przebarwienia i trądzik, ale zakwasza nasz organizm, co powoduje że stale czujemy się zmęczeni i sprawia, że gorzej wyglądamy. Jest odpowiedzialny za suchą skórę, zmarszczki i wypryski.

Jak stracić na wadze, dobrze się czuć i młodziej wyglądać?

Dzięki sprawdzonemu programowi, który obejmuje:

trzydniowy plan odstawienia cukru i oczyszczenia organizmu (wraz z planem pielęgnacji skóry)

miesięczny plan posiłków (z ponownym wprowadzeniem do diety zdrowych cukrów)

pięćdziesiąt przepisów na pyszne, sycące dania

sposoby na zwalczanie niezdrowych zachcianek oraz jadania poza domem

propozycje produktów i potraw sprzyjających młodzieńczej, pełnej blasku cerze

Jak odstawić cukier w 3 dni?

To raczej trudne, bo cukier jest wszędzie. Detoks cukrowy to właściwie dieta, ale też kompleksowe podejście do pielęgnacji zdrowia przy pomocy odżywiania, pielęgnacji skóry i aktywności fizycznej. Nic nowego, a jednak. Po wypracowaniu pewnych nawyków, dieta jest łatwa do przyjęcia, ponieważ nie trzeba się głodzić, można pić kawę, czerwone wino, a nawet (w późniejszych dniach) jeść czekoladę.

Trzydniowy plan odstawiania cukru jest prosty. Żadnego nabiału, żadnych owoców oprócz cytryny lub limonki, żadnej pszenicy i skrobi oraz żadnego dodatkowego cukru.

Produkty dozwolone w trzydniowym planie odstawiania cukru

1 filiżanka niesłodzonej czarnej kawy dziennie

niesłodzona zielona i/lub ziołowa herbata (bez ograniczeń)

minimum dwa litry wody dziennie (może być sztucznie gazowana bez sodu lub naturalnie gazowana)

białko: chude czerwone mięso, wieprzowina, kurczak, indyk, ryba, skorupiaki, jaja; wegetarianie i weganie mięso lub jaja mogą zastąpić tofu lub warzywami strączkowymi np. fasolą

warzywa (bez ograniczeń): brokuły, brukselka, chińska kapusta (bok choy), cukinia, grzyby, jarmuż, kalafior, kapusta pekińska, czerwona lub biała, ogórki, papryka słodka lub ostra, rukola, sałata rzymska, czerwona, zielona, seler, szparagi szpinak i awokado ale tylko połowę dziennie

owoce: cytryna lub limonka jako dodatek do napojów lub gotowania

orzechy: maksymalnie 30 g

przyprawy ziołowe i korzenne bez ograniczeń, czerwony ocet winny, ocet balsamiczny albo jabłkowy,

oliwa, olej kokosowy lub masło do duszenia

Produkty niedozwolone

wszelkie słodziki, w tym napoje dietetyczne

alkohol

nabiał (z wyjątkiem odrobiny masła do gotowania)

pszenica, produkty skrobiowe, makaron, płatki śniadaniowe, pieczywo, ryż lub komosa ryżowa

dodatkowy cukier wszelkiego rodzaju

owoce (z wyjątkiem cytryny lub limonki do napojów i gotowania)

Metody obróbki termicznej

smażenie duszenie w małej ilości tłuszczu

gotowanie na parze i gotowanie w wodzie

Przykładowy jadłospis na trzy dni bez cukru

śniadanie: 2-3 jajka przyrządzone w dowolny sposób z ziołami lub dozwolonymi warzywami

przekąska: 30 g orzechów

lunch: do wyboru 180 g kurczaka, indyka, ryby lub tofu do tego mała sałatka z dozwolonych warzyw

przekąska: paski papryki z hummusem

obiadokolacja: do wyboru 240 g kurczaka, indyka, ryby lub tofu oraz duża porcja gotowanych na parze dozwolonych warzyw

Trzydniowy plan bez cukru uzupełniamy trzydniowym planem naprawy skóry, wykorzystując do tego naturalne kosmetyki: sole morskie, glinki, błota, itp.

Poradnik Detoks cukrowy porusza temat nie tylko jedzenia i dbania o skórę. Ćwiczenia fizyczne i ruch na świeżym powietrzu, na przykład spacer także odgrywają ogromną rolę. Pierwsze trzy dni na pewno nie są łatwe. Jednak kontynuacja planu detoksu jest zdecydowanie łatwiejsza.

Detoks cukrowy to dobra pozycja dla osób zainteresowanych dietami i zdrowym stylem życia. Jednak jeśli chodzi o przepisy kulinarne nie są do końca dopasowane do polskich realiów. Niektóre egzotyczne składniki są u nas trudno dostępne i niestety nie należą do najtańszych. Myślę, że można je zastąpić. Przynajmniej ja tak zrobię.

5 komentarzy
4 FacebookTwitterPinterestEmail
Moda i styl

Groszki

by Jolanta Strażyc

Romantyczne groszki chyba zawsze kojarzyć się będą ze stylem pin – up, Brigitte Bardot i Ditą von Teese. Dzięki nim nawet zwykły T-shirt czy bejsbolówka są bardzo kobiece. To motyw, który często przewija się przez kolejne kolekcje, a elegancji może dodać im zawsze modna kolorystyka Black & White i nieoczywiste połączenia na przykład z paskami czy cętkami.

Obok groszków nie można przejść obojętnie – albo je kochamy albo wprost przeciwnie, ale zawsze można stworzyć z nich piękne zestawy nie tylko w stylu vintage. Wnoszą nieco fantazji do codziennego stroju.

Groszki to klasyczny wzór, który co jakiś czas wraca do mody, nadając stylizacjom lekkości i dziewczęcego uroku. Może nieco infantylny, ale za to odmładzający, może być zarówno elegancki, jak i casualowy, w zależności od tego, jak go zestawisz jakie dodatki do niego dobierzesz. Oto kilka wskazówek, jak nosić groszki i do kogo pasują:

Dla kogo?

Groszki są dość uniwersalne i mogą pasować do różnych sylwetek i typów urody. Kobiety szczupłe i o drobnej budowie ciała powinny wybierać groszki małe i średniej wielkości. Panie o masywniejszej budowie lepiej wyglądają w groszkach dużych. Warto jednak pamiętać, że wzór ten jest bardzo wyrazisty, więc osoby, które preferują stonowane, minimalistyczne stylizacje, mogą czuć się mniej komfortowo w takim wzorze. Groszki świetnie pasują do:

  • Kobiet o klasycznej sylwetce – wzór dobrze komponuje się z prostymi krojami ubrań.

  • Osób lubiących odważniejsze stylizacje – groszki przyciągają wzrok, więc jeśli chcesz wyróżnić się z tłumu, to zdecydowanie dobry wybór.

  • Kobiet o delikatnych rysach twarzy i jasnej karnacji – kontrastujący wzór może świetnie podkreślić takie cechy.

Jak nosić groszki?

Styl casualowy:

    • Możesz połączyć groszki z jeansami, najlepiej o klasycznym kroju (np. rurki lub dżinsy z wysokim stanem).

    • T-shirt lub bluzka w groszki świetnie będzie wyglądać z ramoneską lub kurtką jeansową.

    • Warto dodać do tego sneakersy lub baleriny, aby zachować lekki, swobodny charakter stylizacji.

Styl elegancki:

    • Sukienka w groszki to klasyka elegancji, zwłaszcza jeśli wybierzesz model o prostym kroju. Możesz połączyć ją z marynarką lub eleganckim swetrem.

    • Jeśli preferujesz spodnie, postaw na materiałowe modele w groszki i zestaw je z dopasowaną bluzką lub koszulą. Wysokie obcasy lub eleganckie botki będą odpowiednim dopełnieniem.

Styl retro:

    • Groszki mają swoje korzenie w modzie lat 50., więc śmiało możesz inspirować się tymi dekadami, nosząc sukienki o kroju „A”, który podkreśla talię, z wysokim stanem.

    • Czerwone lub granatowe groszki na tle białym, w połączeniu z delikatnymi dodatkami, będą wyglądały bardzo kobieco i romantycznie.

Z czym łączyć groszki?

  • Kolory jednolite: Groszki to wyrazisty wzór, dlatego najlepiej komponują się z jednolitymi kolorami, które złagodzą ich intensywność. Czerń, biel, granat, beż czy pastele to klasyczne zestawienia.

  • Kontrastowe kolory: Możesz również spróbować zestawić groszki z odważnymi, kontrastującymi barwami, np. z czerwonym lub żółtym, by uzyskać bardziej energiczny look.

  • Inne wzory: Jeśli chcesz być bardziej odważna, połącz groszki z innymi wzorami, jak np. paski, kratka czy kwiaty. Warto jednak pamiętać, aby nie przesadzić z ilością wzorów – najlepiej, jeśli jeden z nich będzie dominujący.

Na koniec – dodatki:

  • Biżuteria: Delikatna biżuteria sprawdzi się najlepiej, aby nie przytłoczyć stylizacji. Małe, subtelne kolczyki i cienkie bransoletki będą w sam raz.

  • Torebki: Wybierz klasyczne torebki w neutralnym kolorze, takie jak czarna kopertówka, beżowa torba na ramię czy skórzany plecak.

Groszki są świetnym wyborem na różne okazje, więc z powodzeniem możesz nosić je zarówno na co dzień, jak i na specjalne wyjścia.

7 komentarzy
6 FacebookTwitterPinterestEmail
Zdrowie i uroda

Spacer

by Jolanta Strażyc

Za pomocą komputera czy telefonu, siedząc wygodnie w domu lub w pracy możemy załatwić prawie wszystko. Technologie na dobre wkroczyły w nasze życie i nie ma w tym nic złego. Są nie tylko naszą pasją ale też codzienną pracą. Jednak często zapominamy, że technologie powinny nam służyć a nie stanowić cel sam w sobie. Coraz większa część z nas nie potrafi wyłączyć się chociaż na trochę i odpocząć od Internetu, od natłoku informacji i od tych wszystkich „społecznościówek”, tak jakby Facebook, Google czy Instagram nie mogły bez nas istnieć.

Długotrwałe siedzenie przy biurku zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci nawet o 15 proc. Według „American Journal of Preventive Medicine” sześć godzin siedzenia bez ruchu przed komputerem ma taki sam wpływ na organizm jak wypalenie paczki papierosów. Długotrwałe siedzenie prowadzi do bólów kręgosłupa, żylaków, problemów z oddychaniem, otyłości a nawet nowotworów. Aby zmniejszyć to ryzyko, autorzy książki „Skazany na biurko” zalecają, by na każde pół godziny siedzenia przeznaczyć 2 minuty ruchu.

Czasem warto odpocząć od komputera. Pisząc to zdanie przypomniał mi się post, który napisałam kiedyś na poprzednim blogu. Był to wpis o pozytywnym działaniu jonów ujemnych, dzięki którym wspaniale się regenerujemy nawet po krótkim pobycie w plenerze. Tak, ponieważ ujemna jonizacja wpływa korzystnie na stan naszego zdrowia, na nasze samopoczucie i kondycję psychofizyczną. W przeciwieństwie do jonów dodatnich czyli jonów pozytywnych, emitowanych przez urządzenia elektryczne, których pełno w zamkniętych pomieszczeniach i które powodują senność, apatię, bóle głowy. Dolegliwości te przypisuje się „martwemu powietrzu” i można je skutecznie zwalczyć jonami ujemnymi.

Gdzie szukać jonów ujemnych?

Przy wodospadach 50 000/cm3, w górach 8000 – 12000/cm3, nad morzem 2000 – 5000/cm3, w lesie 2000 – 3000/cm3, w parku po letniej burzy 1500 – 4000/cm3, na łące 1000/cm3, na wsi 500 – 1200/cm3, w pomieszczeniach tylko 100 – 200/cm3, w biurach 40 – 60/cm3.

O tym, że ruch pozytywnie wpływa na nasze zdrowie, nie trzeba nikogo przekonywać. Nie każdy jednak ma predyspozycje i chęci aby codziennie męczyć się na siłowni albo podczas biegania czy jazdy na rowerze. Co zrobić gdy z jakiegoś powodu nie możemy uprawiać bardziej zaawansowanej formy ruchu? Codziennie wybrać się na spacer. Ta pozornie niewymagająca dużego wysiłku aktywność fizyczna to świetny sposób na utrzymanie zdrowia i dobrej kondycji do późnego wieku.

Największą zaletą spacerowania jest to, że nie ma ograniczeń co do wieku, kondycji czy stanu zdrowia. Regularny i energiczny spacer jest nie do przecenienia dla naszego zdrowia, sylwetki i samopoczucia. Jest doskonałym sposobem na dostarczenie organizmowi większej dawki tlenu co usprawnia pracę serca, układu oddechowego i nerwowego. Jest też świetnym sposobem na wzmocnienie odporności, podkręcenie metabolizmu i polepszenia samopoczucia – gdyż podczas spaceru (tak jak przy każdej umiarkowanej aktywności fizycznej) uwalniane są endorfiny i serotonina czyli tak zwany hormon szczęścia.

Spacer pomaga spalić kalorie. Naukowcy podają, że godzinny spacer w tempie 3 kilometrów na godzinę pozwoli stracić około 250 kcal, w tempie 5 kilometrów na godzinę około 340 kcal, a w tempie 7 kilometrów na godzinę nawet 430 kcal. Ponadto stabilizuje ciśnienie krwi i poprawia jej jakość. Poprawia wchłanianie wapnia. Spacer w słoneczny dzień powoduje większe wydzielanie w organizmie witaminy D, która pomaga zachować kości i zęby w dobrej kondycji.

W rekreacji ruchowej ważna jest systematyczność. Najlepsze efekty dla zdrowia i samopoczucia osiągniemy spacerując codziennie i odpowiednio intensywnie do naszej kondycji. Zaczynamy powoli, od małych dystansów i systematycznie zwiększamy liczbę kroków. Według badań Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) do utrzymania dobrej kondycji i samopoczucia potrzebujemy 10 tysięcy kroków dziennie.

Do chodzenia nie trzeba się specjalnie przygotowywać, jednak istnieje kilka sposobów na to, aby spacer był jak najbardziej przyjemny i przyniósł jak najlepsze efekty:

najważniejsze są buty na elastycznej podeszwie i niekrępujący ruchów strój

(niekoniecznie sportowy)

spacer rozpoczynamy nie wcześniej niż dwie godziny po jedzeniu, rozluźniającymi ćwiczeniami oddechowymi

wdychamy powietrze nosem i wydychamy ustami

nawet jeśli spacerujemy w grupie, nie rozmawiamy

przez całą drogę staramy się utrzymać wyprostowane plecy i rozluźnione mięśnie barków oraz utrzymujemy (w miarę możliwości) energiczne tempo, bez zbędnych przerw i postojów

spacer kończymy również rozluźniającymi ćwiczeniami oddechowymi

najwcześniejszy posiłek możemy spożyć około godziny po wysiłku

Chodzenie to jeden ze sposobów na odmłodzenie organizmu nawet o kilkanaście lat, pod warunkiem, że będziemy robić to codziennie, w szybkim tempie, nie krócej niż pół godzinny dziennie przez najbliższe … kilka lat. Można spacerować samemu lub z przyjaciółmi. To czynność, którą łatwo można łączyć z innymi aktywnościami. To dobry sposób na zwiedzanie i odkrywanie swojego miasta, spacer po parku czy lesie jest świetnym sposobem na obcowanie z naturą. Podczas spaceru można powtarzać słówka, słuchać audiobooka, ulubionej muzyki czy snuć plany na przyszłość. Wszystko zależy od naszych potrzeb i nastroju.

Regularny wysiłek fizyczny to najlepsze, co możemy zrobić dla układu krążenia. 10 tys. kroków stawianych codziennie przez 12 tygodni pozwala obniżyć ciśnienie skurczowe nawet o 10 mmHg. Warto kupić sobie krokomierz lub ściągnąć aplikację na smartfona. W ten sposób policzymy wszystkie kroki, które wykonujemy w ciągu całego dnia.

Nawet najzwyklejsze domowe czynności dają korzyść zdrowotną. Krzątajmy się po domu. Rezultaty są wtedy, gdy poświęcimy na to 16-17 godzin tygodniowo. Wszystko się liczy: spacer, zakupy, wyniesienie śmieci, wyprowadzenie psa, zabawa z dziećmi … Liczy się nawet prasowanie przy telewizorze oraz rowerek na kanapie. Chodzenie po schodach pomoże obniżyć poziom cholesterolu. Taniec poprawi trawienie, gibkość i ruchomość stawów. Nawet niewielki ruch pomaga zapanować nad poziomem cukru we krwi i spalić kalorie. Zamiast obiecywać sobie, że zaczniemy ćwiczyć, lepiej podkręć intensywność codziennych aktywności, a nasze zdrowie i kondycja na pewno się poprawi.

8 komentarzy
6 FacebookTwitterPinterestEmail